1926 ондо Ленинград хотодо нэгэ хүн психиатр эмшэндэ ерээд хандаба ха: «Би нэгэшье шалтагаангүй байгаад, ямаршьеб даа уйдхар гунигта, һонирхол эдэбхигүй байдалда заримдаа ороноб, эдеэ хоолдо дурагүй болоод, унтажашье шадахаяа болёоб» - гээд гомдолоо бариба ха.
Эмшэн тэрэниие шалгажа үзээд, хошон үгэнүүдтэй, шог ёгто үгүүлэлнүүдые уншахыень дурадхаба. Теэд нэмээбэ: «Эрхим хүндэтэн, хамагһаа һайн рассказууд болбол Зощенкын боти байхал даа. Ехэл энеэдэтэйгээр бэшэдэг! Энэ Зощенко болбол угаа томо хошон зугаатай уран зохёолшон юм».
«Доктор, - гээд уйдхар гунигта ороһон хүн һанаа алдаба. - Би эндэтнай Зощенко бэеэрээ байналби».
Гэрэл-зураг дээрэ: Михаил Михайлович Зощенко (1894-1958).
Цыренжаб Чойропов.
Эмшэн тэрэниие шалгажа үзээд, хошон үгэнүүдтэй, шог ёгто үгүүлэлнүүдые уншахыень дурадхаба. Теэд нэмээбэ: «Эрхим хүндэтэн, хамагһаа һайн рассказууд болбол Зощенкын боти байхал даа. Ехэл энеэдэтэйгээр бэшэдэг! Энэ Зощенко болбол угаа томо хошон зугаатай уран зохёолшон юм».
«Доктор, - гээд уйдхар гунигта ороһон хүн һанаа алдаба. - Би эндэтнай Зощенко бэеэрээ байналби».
Гэрэл-зураг дээрэ: Михаил Михайлович Зощенко (1894-1958).
Цыренжаб Чойропов.
1292